✨ بسم الله الرحمن الرحیم ✨
#حرف_اول
ـ چرا من؟
چرا این مصیبت برای من بود فقط؟
چرا هر بلایی فقط برای من پیش می‌آید؟
چرا فقط من باید در این میدان آزموده شوم؟
※ و پشت این جمله‌ها، حکایت‌هایی است!
#حرف_دوم
یکبار باهم برگردیم و از این طرف به موضوع نگاه کنیم!
ـ چرا من نه؟
ـ چرا من نباید در میدانی سخت آزموده شوم؟
ـ چرا برای من نباید مصیبتی پیش بیاید؟
ـ چرا من نباید آزار ببینم؟
ـ چرا من نباید …
#حرف_سوم
※ این چراها، همه صدای درد می‌دهند!
هم چراهای #حرف_اول
و هم چراهای #حرف_دوم
گاهی آنقدر سنگینند که ماهها، کمر آدمیزاد را خم می‌کنند!
ـ مثل صدای بعضی داغها و عزیز از دست دادن‌ها،
ـ مثل صدای بعضی فقرها و بیماری‌ها
ـ مثل صدای بعضی قضاوت‌ها و تحقیرها و آبرو ریختن‌ها…
اما این دردها، دردهایی است که باید تمرین کنیم؛
※ اول بفهمیم بر ما فرود نمی‌آیند، بر بخش زمینی ماست که نازل می‌شوند و نباید سنگینی‌شان ما را از “من حقیقی” مان غافل کند!
شبیه مادری که در اوج درد هم، رسیدگی و تغذیه نوزادش را فراموش نمی‌کند!
※ و بعد بیاموزیم اگر سهم‌مان از دلخوشی‌های بالاتر و شادمانی‌های عظیم‌تر، بیشتر باشد، تحمل این دردها آسانتر میشود!
دلخوشی‌هایی در بخش انسانی و حقیقی و جاودانه وجودمان…
#حرف_چهارم
فقـــط یک دسته از انسانها هستند که :
※ از اینکه دردی سهم خودشان شد و به دیگری نخورد، به “چرا فقط من” مبتلا نمی‌شوند،
※ و وقتی درد در جان کس دیگری افتاد،
آنرا در درون خویش، احساس می‌کنند و نمی‌توانند بی‌تفاوت از کنارش رد شوند!
※ و بی‌آنکه منتظر درخواست کمک بشوند، بدنبال راه حلی برای رفع درد، یا تخفیف آن می‌گردند.
کسانی که از “من” زمینی رد شدند …
و در “من” الهی و آسمانی‌شان به اصالت رسیدند!
فقط همانها که ” انسانند “…
※ اینجاست که فرمول"هو أنت” ( دیگری خود توست) میشود سرمایه‌ای درونی و دارایی حقیقی، برای آرام زیستن‌شان!
#حرف_آخر
بحران گاز، به هر دلیلی که رخ داده باشد؛
و ریشه‌اش در هر دولتی که می‌خواهد باشد،
#الآن عده‌ای را به مصائب و مشکلات فراوان مبتلا کرده است!
※ اگر قلب‌مان تپید و آستینی بالا زدیم و شراکت کردیم در برداشتن سهمی از این درد که الحمدالله …
※ وگرنه اگر در خود احساس بی‌تفاوتی و یا توجیه‌تراشی می‌کنیم، خوب است برگردیم و چند سطر بالا را باز بخوانیم.
