※ در طلب روزی

✍ روزی، فقط عددی نیست که حساب بانکی ما نشان می‌دهد.

آبرو، محبوبیت، عقلانیت، رفتارها و واکنش‌های منطقی و معقول،
گاهی یک خنده از ته دل،  یک انتخاب به جا،
یک ایده‌ی نو و بموقع ….
همه روزی‌اند که صاحبش خداست و میان بندگانش قسمت می‌کند.

گاهی هم بزرگترین روزی‌ها را قسمت بندگانش می‌کند: مثلاً یاری امام، همراهی امام، طلب امام ….
 
✘ همه‌ی ما نگران می‌شویم، نگران از دست دادن روزی هایی که داریم، یا نگران بدست آوردن آنچه آرزویش را داریم.

فقط یک متخصص می‌تواند این جنس نگرانی‌ها را پیش‌بینی کرده و برایش هم شرح‌ حال بنویسد و هم راه درمان.

※ نوشتنی که خواندنش به قدرت می‌‌انجامد،
قدرتی که محصول اطمینان است،
اطمینانی که محصول سپردن است،
و سپردنی که محصول توحید است.

• اَقُولُ: مِنْ اَیْنَ؟ وَإِلیٰ أَیْنَ؟ وَکَیْفَ اَحْتٰالُ؟ وَمَنْ لیٖ؟ ….

من می‌گویم: روزی من از کجاست؟ و به کدام سو است؟ و چگونه تدبیر کنم برایش؟ بدست چه کسی به من می‌رسد؟ و …